Βελτίωση του σχολικού διατροφικού περιβάλλοντος για την πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας: Τι λειτουργεί και τι όχι

Improving the school food environment for the prevention of
childhood obesity: What works and what doesn’t.
Elisa Pineda, Josefina Bascunan, Franco Sassi

Το περιβάλλον των τροφίμων έχει σημαντική επίδραση στις διατροφικές επιλογές και οι παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην τροποποίηση του περιβάλλοντος των τροφίμων θα μπορούσαν να συμβάλουν στην πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας.

Πολλές παρεμβάσεις έχουν εφαρμοστεί σε σχολικό επίπεδο, αλλά η αποτελεσματικότητα για την παιδική παχυσαρκία παραμένει ασαφής.

Πραγματοποιήσαμε μια συστηματική ανασκόπηση, μια μετα-ανάλυση και αναλύσεις μετα-παλινδρόμησης για να αξιολογήσουμε την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων στο περιβάλλον των τροφίμων εντός και γύρω από τα σχολεία για τη βελτίωση της διατροφικής πρόσληψης και την πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας.

Πραγματοποιήσαμε μια συστηματική ανασκόπηση, μια μετα-ανάλυση και αναλύσεις μετα-παλινδρόμησης για να αξιολογήσουμε την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων στο περιβάλλον των τροφίμων εντός και γύρω από τα σχολεία για τη βελτίωση της διατροφικής πρόσληψης και την πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας.

Οι εκτιμήσεις συγκεντρώθηκαν σε μια μετα-ανάλυση τυχαίων επιδράσεων με διαστρωμάτωση ανά ανθρωπομετρικό ή διαιτητικό αποτέλεσμα πρόσληψης. Ο κίνδυνος μεροληψίας αξιολογήθηκε επίσημα. Συμπεριλήφθηκαν εκατό έγγραφα.

Οι παρεμβάσεις είχαν σημαντική και ουσιαστική επίδραση στο πάχος (δείκτης μάζας σώματος [ΔΜΣ] z βαθμολογία, τυπική μέση διαφορά: −0,12, 95% διάστημα εμπιστοσύνης: 0,15, 0,10) και στην κατανάλωση φρούτων (μερίδες ανά ημέρα, τυπική μέση διαφορά: +0,19, 95% διάστημα εμπιστοσύνης: 0,16, 0,22) αλλά όχι στην πρόσληψη λαχανικών.

Η αξιολόγηση του κινδύνου μεροληψίας έδειξε ότι n = 43 (81%) των μη τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών παρουσίαζαν υψηλό κίνδυνο μεροληψίας στο σχεδιασμό της μελέτης, καθώς δεν λάμβαναν υπόψη τον έλεγχο. Η μεροληψία φθοράς (n = 34, 79%) και η χαμηλή προστασία πιθανής μόλυνσης (n = 41, 95%) παρουσίασαν τον υψηλότερο κίνδυνο μεροληψίας για τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές.

Οι αλλαγές στο περιβάλλον των σχολικών τροφίμων θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη διατροφική συμπεριφορά και τον ΔΜΣ των παιδιών, αλλά απαιτούνται ενέργειες πολιτικής για τη βελτίωση του περιβάλλοντος σχολικής τροφής για τη διατήρηση της υγιεινής διατροφικής πρόσληψης και του ΔΜΣ.

Επιστημονική Επιμέλεια: Κεκιλίδη Σοφία, Κοινωνικός & Εκπαιδευτικός Λειτουργός – Ειδ. Διατροφολόγος

Προτεινόμενο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Επιμόρφωσης