
Είχε προηγουμένως αποδειχθεί ότι η πρόσληψη μειγμάτων φρουκτόζης-γλυκόζης μετά την άσκηση μπορεί να οδηγήσει σε ανώτερη σύνθεση γλυκογόνου στο ήπαρ και στους μυς σε σύγκριση με την πρόσληψη υδατανθράκων μόνο με βάση τη γλυκόζη (CHOs).
Addition of Fructose to a Carbohydrate-Rich Breakfast Improves Cycling Endurance Capacity in Trained Cyclists
Tim Podlogar, Simon Cirnski, Špela Bokal, Nina Verdel, & Javier T. Gonzalez
Μετά από μια ολονύκτια νηστεία, τα αποθέματα γλυκογόνου του ήπατος μειώνονται και με βάση αυτό υποθέσαμε ότι η προσθήκη φρουκτόζης σε ένα πρωινό με βάση τη γλυκόζη θα οδηγούσε σε βελτιωμένη επακόλουθη ικανότητα άσκησης αντοχής.
Σε αυτή τη μελέτη (οκτώ άνδρες, μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου: 62,2 ± 5,4 ml·kg−1·min−1), οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν δύο πειραματικές δοκιμές αποτελούμενες από δύο περιόδους άσκησης.
Το απόγευμα της πρώτης μέρας, ολοκλήρωσαν μια συνεδρία διαλειμματικής προπόνησης ποδηλασίας για την ομαλοποίηση των αποθεμάτων γλυκογόνου, μετά την οποία παρασχέθηκε μια τυποποιημένη δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες για τέσσερις ώρες.
Τη δεύτερη μέρα , το πρωί, οι συμμετέχοντες έλαβαν 2 g υδατάνθρακα ανά κιλό σωματικού βάρους με τη μορφή γλυκόζης και ρυζιού ή φρουκτόζης και ρυζιού, και τα δύο σε αναλογία υδατάνθρακα 1 προς 2.
Δύο ώρες αργότερα ξεκίνησαν την ποδηλατική άσκηση σε χαμηλή ένταση μέχρι την αποτυχία της εργασίας. Η ικανότητα άσκησης ήταν υψηλότερη στην κατηγορία με τη φρουκτόζη και το ρύζι (137,0 ± 22,7 λεπτά) σε σύγκριση με την κατηγορία γλυκόζη και το ρύζι (130,06 ± 19,87 λεπτά, p = .046).
Η γλυκόζη του αίματος και το γαλακτικό οξύ δεν διέφεραν μεταξύ των δοκιμών (p > .05) και ούτε τα ποσοστά οξείδωσης των υδατανθράκων και του λίπους (p > .05). Ωστόσο, λόγω της διάρκειας της άσκησης, η ολική οξείδωση του υδατάνθρακα ήταν υψηλότερη στη φρουκτόζη και το ρύζι (326 ± 60 g έναντι 298 ± 61 g, p = .009).
Τα σημερινά δεδομένα δείχνουν ότι η προσθήκη φρουκτόζης σε μια πηγή υδατάνθρακα με βάση τη γλυκόζη στο πρωινό βελτιώνει την ικανότητα άσκησης αντοχής.
Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για τον προσδιορισμό των μηχανισμών και της βέλτιστης δόσης και αναλογίας.
Οι περισσότερες μελέτες θα φωτίσουν τις αναλογίες των ποσοτήτων που θα επιφέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην απόδοση των αθλητών.
Επιστημονική Επιμέλεια: Κεκιλίδη Σοφία, Κοινωνικός & Εκπαιδευτικός Λειτουργός – Ειδ. Διατροφολόγος
Προτεινόμενο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Επιμόρφωσης
