Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Food Science διερευνά ποιες συμπεριφορές χαρακτηρίζουν τα παιδιά που είναι επιλεκτικά με το φαγητό τους (picky eaters).
Η επιλεκτική διατροφή έχει διερευνηθεί μέσα από πολυάριθμες καταμετρήσεις και καταγραφές τροφίμων, αλλά λίγες μελέτες έχουν εφαρμόσει την αξιολόγηση των γευμάτων στο σπίτι σαν μέθοδο διερεύνησης συμπεριφορών και διατροφικών προτιμήσεων των παιδιών που οι συνήθειές τους γίνονται αντιληπτές από τους γονείς τους σαν επιλεκτικές ή όχι.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια μελέτη στην οποία για δύο εβδομάδες τα γεύματα καταναλώνονται στο σπίτι για να εξετάσουν τις διαφορές μεταξύ επιλεκτικών και μη παιδιών κατά τη διάρκεια του γεύματος και τις τροφικές επιλογές, χρησιμοποιώντας τις παρατηρήσεις των γονιών σε πραγματικό χρόνο.
Οι γονείς (n = 170) και τα παιδιά από 2 έως 4 ετών (83 επιλεκτικά και 87 μη-επιλεκτικά) αξιολόγησαν πέντε τυποποιημένα γεύματα στο σπίτι.
Οι γονείς κατέγραψαν τις παρατηρήσεις των παιδιών αλλά και τις δικές τους σχετικά με την ευχαρίστηση που προκάλεσαν τα προϊόντα και συμπλήρωσαν μία αξιολόγηση της συμπεριφοράς του παιδιού τους και της κατανάλωσης σε κάθε γεύμα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν σημαντικές διαφορές μεταξύ επιλεκτικών και μη επιλεκτικών παιδιών και για τις 16 συμπεριφορές που αξιολογήθηκαν.
Κατά μέσο όρο, τα μη επιλεκτικά παιδιά αξιολογήθηκε ότι κατανάλωναν μεγαλύτερο ποσοστό από το γεύμα που τους σερβιρίστηκε και είχαν μεγαλύτερα σκορ αποδοχής για τα περισσότερα από τα φαγητά που αξιολογήθηκαν.
Ορισμένες τροφές, όπως το παναρισμένο κοτόπουλο και τα απλά ζυμαρικά, ήταν εξίσου αρεστά από επιλεκτικά και μη επιλεκτικά παιδιά.
Αρκετές σημαντικές διαφορές στην αρεσκεία των επιλεκτικών παιδιών αποκαλύφθηκα όταν συγκρίθηκαν με τους γονείς τους.
Ωστόσο, μικρές διαφορές ως προς τις προτιμήσεις παρατηρήθηκαν μεταξύ μη-επιλεκτικών παιδιών και των γονιών του ή ανάμεσα στις 2 ομάδες γονέων.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, επειδή οι συμμετέχοντες στη μελέτη αξιολόγησαν τα γεύματα σε πραγματικό χρόνο και όχι ανακαλώντας τα στη μνήμη τους, οι ομοιότητες και οι διαφορές που διαπιστώθηκαν μεταξύ παιδιών που θεωρούνται επιλεκτικά ή μη επιλεκτικά μπορεί να θεωρηθούν άμεσες βιωματικές αποδείξεις με μειωμένη υποκειμενική προκατάληψη, όπως είναι αυτή που δημιουργείται όταν ανακαλούν τις εμπειρίες του παρελθόντος.
“Έτσι, τα ευρήματα από τη μελέτη αυτή μπορεί να αποτελέσουν το θεμέλιο για να καθιερωθεί ένας αντικειμενικός ορισμός και κατάταξη των επιλεκτικών και μη- επιλεκτικών παιδιών», κατέληξαν.
